सार्वजनिक जग्गा अतिक्रमणको विषयले अहिले आमसञ्चार माध्यममा गतिलै ठाउँ पाएको छ । राष्ट्रिय नीति निर्माणमै प्रभाव पार्नसक्ने मिडियाले यसरी लगातार एउटै विषयलाई फलोअप गर्नु सकारात्मक पनि हो । यसले सरकारी जग्गा संरक्षणमा महत्वपूर्ण योगदान पुर्याउँछ । कहिले बालुवाटारको त कहिले खुलामञ्चको जग्गाले ठाउँ पाएका छन् । त्यति मात्र कहाँ हो र ? संघीय राजधानीभन्दा बाहिर
सञ्जीव पौडेल सरकारले आर्थिक वर्ष २०७५÷०७६ को बजेटमा ८४ प्रतिशत खर्चको प्रक्षेपणसहित बजेट प्रस्तुत गरिएको थियो । तर आर्थिक वर्षको १० महिना सकिँदासम्म आधा बजेट पनि खर्च हुन सकेको छैन । यो लक्ष्य भेटाउन अबको बाँकी २ महिनामा दैनिक ३ अर्ब विकास खर्च गर्नुपर्ने हुन्छ । विगतदेखि नै विकास खर्चको ३५ देखि ४० प्रतिशतसम्म आर्थिक
सुरेश रानाभाट कलमसँग दुस्मनी गर्ने सत्ताको बानी पुरानै हो । आजको सरकारले पनि राणाकालीन मोडेल कपी पेस्ट गरेको छ । सय वर्ष पहिले विसं १९७७ सालमा सुब्बा कृष्णलाल अधिकरीले ‘मकैको खेती’ पुस्तक लेख्दा तत्कालीन सरकार प्रमुख चन्द्र समशेरले उनलाई गिरफ्तार गरेर जेलमा राखे । ६० पृष्ठको ९ सय ९९ वटा पुस्तक जलाइयो, एउटा पुस्तक नपाउँदा
प्रदेश सरकारले प्रत्येक स्थानीय तहमा औद्योगिक ग्राम बनाउने योजना बनायो । गण्डकीका ८५ मध्ये ५० वटालेमात्रै त्यसमा चासो राखे । अरुले जग्गा देखाउन वा उपलब्ध गराउन सकेनन् । औद्योगिक ग्रामको प्रदेशको लक्ष्य अपुरो हुने देखिएको छ । फलफूल प्रशोधन, दूग्धजन्य र मह, चिया, कफी लगायतसँग सम्बन्धित उद्योग गाउँगाउँमा खोल्ने प्रदेशको योजना हो । कतिपय गाउँमा
पोखरा महानगरपालिकामा पोखरामा ७९ जना बालबालिका र ८ जना युवा सडकमा रहेको तथ्यांक हालै सार्वजनिक भएको छ । तर भनिन्छ सडक बालबालिकासँग सम्बन्धित रहेर काम गर्ने भनेर खुलेका संस्था पोखरा महानगरपालिकामा झन्डै सयवटै छन् । एक सडक बालक बराबर एउटा संस्था जो छ । तर किन सडक बालबालिकाहरुको व्यवस्था हुन सकेको छैन त ? कि
विवेक देवकोटा विसं. २०५० साल जेठ ३ गते दुई वटा दिप निभे तर दुई दिपको उज्यालो राप भने हराएन । आज पनि जेठ ३ गते जननेता मदन भण्डारी र कुशल संगठक जीवराज आश्रितले चिर निद्रा लिएको दिन । हामी सधैँ यहीँ जेठ ३ मा हाम्रा प्रिय नेताहरुलाई सम्झन्छौँ । विशेष गरी मदन भण्डारी र जनताको
डा. कपिल देव उपाध्याय हाम्रो शरीर वाहिरबाट हेर्दा जस्तो देखिन्छ, भित्र त्यस्तो छैन । हामीले शरीरलाई एउटा ठोस आकारको देख्छौ र लिन्छौ तर शरीर भित्र अनगिन्ती कोषहरु, नसाहरु, रगतनलीहरु, मुटु, फोक्सो, कलेजो आदि धेरै अंगहरु छन् भने टाउकोभित्र मष्तिस्क र यसका अनगिन्ती कोषहरु छन् । वैज्ञानिकहरु भन्छन शरीर एउटा शक्ति मात्र हो र यो इनर्जीमा
अराजकता अन्त्य होस्, अशान्ति अन्त्य होस्, दण्डहीनता अन्त्य होस् र विकास होस् भन्ने आशा राखेर नेपाली नागरिकले स्थिर सरकार चाहेका थिए । त्यही आशा पक्डेर नेपाल कम्युनिस्ट पार्टीले प्रचण्ड बहुमत प्राप्त गर्यो र समाजवादी पार्टीसँगको गठबन्धनमा उसले दुईतिहाईको सरकार बनाएको छ । के नागरिकका आशा पूरा भए त ? हुँदैछन् त ? उत्तर सजिलो छ—
पानी नभए जीवन हुँदैन । पानीका स्रोत खोलानाला, ताल, इनार, कुवा, नदी, हिमाल हुन् । जीवको उत्पत्ति नै पानीबाट भयो । पानीबिना बाँच्ने जीव आजसम्म संसारमा पत्ता लागेको छैन । मानव सभ्यता पनि पानीकै वरिपरि फस्टायो, मौलायो । जहाँजहाँ खोला र नदी छन् तिनकै किनारकिनारमा मानव वस्ती बस्यो । सभ्यता विकास भयो । दुर्भाग्य जुन
स्थानीय तहको निर्वाचन भएको आज ठीक २ वर्ष पूरा भएको छ । आशा र उमंगका साथ जनताले स्थानीय तह निर्वाचनमा भाग लिए । बहुमत जनताले चुनेका प्रतिनिधि स्थानीय तहमा निर्वाचित भए । तर नागरिकले यो २ वर्ष आशा र विश्वासभन्दा बढी दिक्दारीमा बिताएका छन् । पहिलो वर्षसम्मलाई विधि विधान बनाउने समयका रुपमा जनप्रतिनिधिले व्याख्या गरे
